Ruimte voor nieuwe specialisaties



1 januari 0001

De discussie over sluiting van ziekenhuizen en het verkleinen van het portfolio van algemene ziekenhuizen is bekend. Zorg moet meer gecentreerd worden, patiënten moeten voor meer complexe ingrepen verder reizen. Maar betekent dat, dat algemene ziekenhuizen als bijvoorbeeld ons Elkerliek, alleen maar verder uitgekleed moeten worden? Ik dacht het niet.

Natuurlijk zijn er de laatste jaren bepaalde ingrepen uit ons ziekenhuis verdwenen. Dat is ook prima. Het gaf ons namelijk tegelijkertijd de kans om ons in nieuwe werkvelden te specialiseren. Eén van die specialisaties is het behandelen van de 'gaten' in de spier- en peesbladen van de buikwand. Die 'gaten', beter bekend als bijvoorbeeld liesbreuken, maagkuilbreuken, dijbeenbreuken of navelbreuken, 'repareren' we door een matje te plaatsen aan de binnenzijde van de buikwand. Dat gebeurt via een kijkoperatie, waardoor de belasting voor de patiënt minimaal is. Ondertussen hebben we patiënt nummer 1.000 met veel succes behandeld.

In de loop van de jaren hebben we ons in deze technisch best lastige behandeling verder ontwikkeld, waarna we ook de meer complexe littekenbreuken met veel succes zijn gaan behandelen. Dit soort breuken ontstaat na vaak grote buikoperaties waarbij de buikwand niet goed geneest. Inmiddels hebben we voor deze laatste specialiteit een regionale verwijsfunctie. Ook patiënten uit  het Catharina en St. Anna ziekenhuis worden tegenwoordig voor deze behandeling naar ons doorverwezen. Deze ontwikkelingen hebben geleid tot een nieuw centrum, dat in oprichting is: het buikwandcentrum.

Onze chirurgen zijn trots op het complete pakket aan zorg dat we hier op een hoog kwalitatief niveau mogen aanbieden. Dat blijven we ook in de toekomst zeker doen.

Johannes Wegdam
chirurg