De migrainoloog

1 januari 0001

Als neuroloog met speciale belangstelling voor migraine heb ik in de afgelopen jaren heel veel patiënten gezien. En ik heb de migrainepatiënt ook leren kennen. Mocht ik een zaak beginnen, dan wist ik het wel. Ik zou alleen maar dit soort ‘patiënten’ aannemen. Oké, ze verzuimen elke maand gemiddeld twee tot drie dagen, maar in ruil daarvoor krijg je bijzonder toegewijde werknemers, steunpilaren en mensen met een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Dat zit in de aard van de gemiddelde migrainepatiënt.

Patiënten worden vaak geconfronteerd met artsen waarbij de printer al een recept uitboert, nog voordat hij of zij het verhaal heeft kunnen doen. ‘En werkt deze pil niet? Prima, dan proberen we gewoon een andere.’ Collega’s van mij zeggen ook wel dat migrainepatiënten niet tot de favorieten behoren. ‘Niks helpt’ immers.

Mijn ervaring is dat het ‘goed in je vel zitten’ een belangrijke rol speelt bij zowel de frequentie als de hevigheid van de migraineaanvallen. Ook bij andere, in mijn ogen vergelijkbare chronische aandoeningen, zie je dat een negatief gevoel de aanvallen, bijvoorbeeld bij astma of psoriasis, versterken.

Het verminderen van met name de sociale gevolgen van migraine begint bij de acceptatie. Tijdens ons migrainespreekuur wijken we daarom af van de gebaande paden. Niet beginnen met medicatie, maar eerst rustig luisteren. Vervolgens samen kijken hoe we deze erfelijke handicap het beste te lijf kunnen gaan, medisch én cognitief therapeutisch.

Migraine is in de loop van de jaren een beetje een hobby van me geworden. En dat komt zeker ook door de karaktereigenschappen van een groot deel van de twee miljoen (!) mensen die hier last van hebben. Samen met hen zoeken we naar manieren om zo min mogelijk energie in migraine te steken, maar zoveel mogelijk in de mooie dingen van het leven.

U.J. Dijkstra
Neuroloog