Uitdroging bij kinderen

Uw kind wordt behandeld vanwege diarree of braken. Meestal ontstaan deze klachten door een infectie in de maag en/of darmen. Hierdoor is uw kind uitgedroogd of bestond de kans op uitdroging. Bij uitdroging heeft het lichaam een tekort aan vocht. In deze folder geven we uitleg over het ziektebeeld, de behandeling en de gang van zaken op de afdeling Kind & Jeugd. Als uw kind niet wordt opgenomen, zijn vooral de adviezen voor thuis van belang. 

Dehydratie

Uitdroging (dehydratie) kan komen door onvoldoende drinken, overmatig spugen of overmatige diarree. In de meeste gevallen is er sprake van een buikgriep (gastro-enteritis). Dit is een acute ontsteking van het maag-darmkanaal. Hierdoor krijgt uw kind diarree en kan het gaan spugen. Vaak heeft uw kind last van buikkrampen. Soms heeft uw kind ook koorts. Tijdens diarree en spugen gaat vaak een flinke hoeveelheid vocht en zouten verloren waardoor uw kind mogelijk uitdroogt. Tekenen van uitdroging zijn: 

• afname van het lichaamsgewicht;
• minder plassen en donkergele urine;
• dorst;
• droge mond, droge tong, diepliggende ogen;
• huilen zonder tranen;
• sufheid. 

Oorzaak

Buikgriep wordt meestal veroorzaakt door een infectie met een virus, soms een bacterie. Deze virussen of bacteriën worden tussen mensen overgedragen via ontlasting en/of braaksel. Welke ziekteverwekker de buikgriep veroorzaakt wordt niet standaard onderzocht. In bijna alle gevallen gaat een buikgriep vanzelf over en zijn medicijnen niet nodig. 

Behandeling

De behandeling is gericht op het verhelpen van de (dreigende) uitdroging bij uw kind. Vocht en zouten worden toegediend in de vorm van ORS ( Oral Rehydration Salt). Dit is een vloeistof met precies het juiste gehalte aan zouten en suikers. Lukt het uw kind niet om dit zelf te drinken, dan wordt een maagsonde ingebracht. Dit is een dun slangetje dat via de neus naar de maag loopt. Hierdoor wordt gedurende 4 uur ORS toegediend. Daarna mag uw kind proberen zelf weer te drinken en te eten. Als u borstvoeding geeft, kunt u hiermee doorgaan. Als uw kind veel braakt, kan een medicijn gegeven worden om het braken te verminderen.  

Tijdens de opname wordt een vochtbalans bijgehouden. Er wordt gekeken naar de hoeveelheid vocht die uw kind binnenkrijgt en verliest. Om dit te meten worden luiers gewogen of urine/ontlasting opgevangen. 

Vaak knapt uw kind na enkele uren op. Als het uitdrogingsgevaar is geweken, mag uw kind naar huis. Ook wanneer de diarree of het braken niet helemaal over is. Het is belangrijk dat uw kind zelf voldoende eet/drinkt om het verlies van vocht weer goed te maken. 

Verspreiding

Er zijn maatregelen en regels om verspreiding van de infectie op de afdeling te voorkomen. 

• De verpleegkundigen en artsen dragen een schort en handschoenen bij de verzorging.
• Uw kind ligt op een eenpersoonskamer en mag niet van de kamer af.
• Voor ouders gelden geen bezoektijden.
• Eén van de ouders mag blijven slapen (rooming-in).
• Ouders en ander bezoek moeten bij het verlaten van de kamer eerst de handen wassen. 

Adviezen voor thuis

De koorts, het spugen en de diarree kunnen nog een paar dagen aanhouden. Uw kind mag gewoon eten en drinken, een speciaal dieet is niet nodig. De eerste dagen eten de meeste kinderen nog matig. Dit is niet erg. 

• Uw kind moet ongeveer …………….ml drinken per dag.
  Zit uw kind daar de eerste dag wat onder dan is dat niet zo’n probleem. Uw kind heeft nog wat reserves van de behandeling over. Zolang uw kind 2-3 keer per dag plast, hoeft u zich niet ongerust te maken. 
• Als uw kind nog veel diarree heeft adviseren wij elke keer na een flinke hoeveelheid ontlasting (dus geen veegjes) ……………ml ORS te geven.
• Bij elke keer dat uw kind braakt, adviseren wij u …………….ml ORS te geven. 

Nazorg 

Om te voorkomen dat u thuis met problemen of vragen blijft zitten, bellen wij u de ochtend na het ontslag uit het ziekenhuis. Als alles goed gaat, is hierna geen controle meer nodig. Voor eventuele vragen kunt u bij uw huisarts terecht. 

Tot slot

Heeft u na het lezen van deze folder nog vragen, stel deze dan aan de verpleegkundige op de afdeling.